Δευτέρα 14 Απριλίου 2008

Food for thought...


"Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις με τον ερωτισμό. Πολλά από αυτά που λέμε μπορεί να είναι συνέπεια των νευρώσεών μας".
Ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος, συνταξιούχος πλέον, φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά της ιερής υστερίας.
από τη lifo.

"Ο ένας στους τέσσερις ανθρώπους στον πλανήτη επιβιώνει με λιγότερα από δύο δολάρια ημερησίως. Μόνο στην Ε.Ε. , κάθε αγελάδα λαμβάνει ως επιδότηση 4 ευρώ ημερησίως. Είναι καλύτερα να είναι κανείς Ευρωπαία αγελάδα παρά να ανήκει στο 40% των φτωχότερων του πλανήτη".
Ο διευθυντής της Γαλλικής επιθεώρησης "Μοντ Ντιπλοματίκ" Ιγνάσιο Ραμόνε.
από τη lifo.

"Τα media είναι μαγικά. Κάνουν τα μηδενικά, νούμερα!"
Από τοίχο στα Εξάρχεια.

"Κάτω η δικτατορία των μοντέλων. Ολες οι γυναίκες είναι όμορφες όταν τις αγαπούν"
Από τοίχο στη γειτονιά μου.

Ο Σταμάτης Γονίδης στο καινούργιο του cd «Προσδοκώ Ανάστασιν» " ερμηνεύει " βυζαντινούς ύμνους και τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας. Τα ύστερα του κόσμου, θου Κύριε.....

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Στάλες...


Ύστερα νύχτωσε

δυό ξύλινες καρέκλες

στο φεγγάρι

πάνω στις καρέκλες

οι δυό τους

ξυπόλυτοι

αντικρυστά

αγγίζοντας μόλις

τα δυό μεγάλα δάχτυλα

των ποδιών τους.

Γ. Ρίτσος Μικρή σουΐτα σε κόκκινο μείζον


Γράμμα του Μαθιού Πασκάλη

….

Θεοί! πως αγωνίζεται η ζωή για να περάσει, θα ‘λεγες

φουσκωμένο ποτάμι από την τρύπα βελόνας.

….

Γ. Σεφέρης Τετράδιο γυμνασμάτων


Μες στην κλειστή μοναξιά μου

έσφιξα τη ζεστή παιδική σου άγνοια

στην αγνή παρουσία σου καθρέφτισα τη χαμένη

ψυχή μου

….

Μ. Αναγνωστάκης



Κάποτε ο έρως ξαφνικά κρύφτηκε στην καρδιά μου

κι η ομορφιά του μυστικά τρέμισε στη ματιά μου.

Ανίδεη μιαν υψηλή φιλοξενία πως δίνω,

σ’ ότι μικρό, σ’ ότι γλυκό, σ’ ότι άσκοπο θα μείνω,

να παίζω με τα πλούσια δώρα και τα στολίδια

που στη γιορτή του μου ‘φερε, με τη γιορτή την ίδια.

…..

Μ. Πολυδούρη Ηχώ στο χάος


Αγαπώ το κομμάτι γης που είσαι ‘συ

γιατί από τα πλανητικά λιβάδια

άλλο αστέρι δεν έχω. Εσύ του σύμπαντος

τον πολλαπλασιασμό επαναλαμβάνεις.


Τα μεγάλα σου μάτια είναι το φέγγος

Που ‘μεινε απ’ των αστεριών την ήττα…

…..

P. Neruda Cien sonetos de amor


….

Ένα κορμί μου μένει και το δίνω. Σ΄ αυτό καλλιεργούνε, όσοι ξέρουν, τα ιερά, όπως οι κηπουροί στην Ολλανδία τις τουλίπες. Και σ’ αυτό πνίγονται όσοι δεν έμαθαν ποτέ από θάλασσα κι από κολύμπι…

….


Οδ. Ελύτης Μαρία Νεφέλη

Ο άνεμος

Αν μέσα σου φυσάει ένας άνεμος παράξενος

Δώσε του όλες σου τις φυλλωσιές κι όλη τη γύρη.

Τώρα, δεν είσαι πια εσύ, είσαι ο άνεμός σου˙

άσε τον να σε πάει εδώ κι εκεί

παντού όπου θελήσει

μόνο να πνέει να παρακαλάς, ολοένα

και να σε πηγαίνει.

Λ. Παππά Εις επήκοον

Cause and effect

the best often die by their own hand

just to get away,

and those left behind

can never quite understand

why anybody

would ever want to

get away

from

them.

Ch. Bukowski

images taken from here.

You can also find useful tips on how to take pictures like these.

Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

Εναλλακτική άνοιξη...








Ο Δανός Peter Callesen φτιάχνει τα δημιουργήματά του από λευκά κομμάτια χαρτί. Αυτή η ικανότητά του να κάνει τα πράγματα να φαίνονται πολυεπίπεδα χρησιμοποιώντας αυτό το φθηνό υλικό που οι υπόλοιποι απλώς πετάμε στα σκουπίδια, μου φάνηκε συγκλονιστική...Απ' όσο μπορώ να καταλάβω το θέμα του είναι κυρίως η ζωή και ο θάνατος μέσα στη φύση. Η πολυπλοκότητα της τέχνης μέσα στην απλότητά της εδώ βρίσκει το δημιουργό της.

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Pablo Lobato...σε λίγες γραμμές...

...έχω ξαναγράψει πως με ξαφνιάζουν οι άνθρωποι που με λίγες γραμμές μπορούν να δημιουργήσουν κάτι μαγικό... Ο εξ Αργεντινής Pablo Lobato φτιάχνει καρικατούρες διασήμων...τόσο μα τόσο διαφορετικές...να δείτε μερικές...


Avril Lavigne
Elton John


Robbin Williams



madonna


bjork



Sally Field

Jack Nickolson


Στο επίσημο site εδώ μπορείτε να ρίξετε μια ματιά και σε άλλες πολύ πολύ ενδιαφέρουσες, όπως των Diego Maradona, Picaso, Klaus Kinski, και φυσικά του αγαπημένου μου Tom Waits...πραγματικά αξίζει τον κόπο...

...enjoy...

Άνοιξη


Μια φωτοτυπία ταυτότητας

κατοικεί στην άκρη του ματιού μου


κάποιες άδειες θήκες dvd

στοιβάζονται πάνω στο γραφείο


ο ανοιξιάτικος καφές μου

ακίνητος μέσα στην καινούργια μου κούπα


ένα συρμάτινο ποδήλατο

δίπλα στη μολυβοθήκη


οι φόβοι μου τακτοποιημένοι

και ετοιμοπόλεμοι στις θέσεις τους


singing la la la la la la la la la


μια βρύση στάζει


το φαγητό της σκύλας μου ετοιμάζεται

στο μάτι της κουζίνας


και δεν ξέρω τι να απαντήσω

στα παιδιά για τα όνειρα


δεν ξέρω

ποια όνειρα πραγματοποιούνται

ούτε εάν


μάλλον,

είμαι μικρότερη απ’ όσο υπολογίζω


μάλλον,

οι απορίες θα συνεχιστούν κι αυτή την άνοιξη


ας ξανάρθει ο χειμώνας…