Η ιστορία της λίμνης και ο πρίγκιπας*

...ένα σύγχρονο παραμύθι για μεγάλα παιδιά...

Ο πορτοκαλί περιπατητής (οδοιπόρος) μου έστειλε μια επιστολή που είχε μόνο λέξεις από π γραμμένες...

...παραθέτω περικοπή...

Παρακάτω περιμένει πράσινη πεταλούδα.
Πετάει παγώνι ποικιλόχρωμο
πλαγίως Πειραιώς.
Πάλι πεθαμένες Παρασκευές περιμένουν
παλιρροϊκά παραστρατήματα.
Ποτά παπαρούνας περιστοιχίζουν
παρανοϊκούς ποιητές.
Πολύχρωμα παπούτσια πίσω από παραβάν
περιμένουν πανέτοιμα.
Παραλίγο παραλία, πανσέληνος παλαβή.
Παντέρημος περιδιαβαίνω πίσω από παντζούρι.
Παρατείνω παρατήρηση.
Παρατηρώ πέταγμα πουλιού.
Παρακάθομαι παρακάτω.
Παρασημοφορώ πεθαμένες παραστάσεις.
Πρίγκιπας πάλι, πλανήτης πουθενά, παραμύθι περιστασιακό.
Περιβάλλομαι παραπτώματα - παράπονα.
Πνοή περιστεριού περισυλλέγω πεζοπορώντας.
Πορφυρή παντιέρα παραπέμπω: που; ποιος; πότε;
πάντα; ποτέ; πόσο; πόσοι; πόσα; πολλά;
Παταγώδης περηφάνια παραληρεί
περιμετρικά πυώδους περσινής περίσκεψης.
Πύρινος πυρετός πολύχρωμων πειραμάτων.
Πασαλείβομαι πέλαγα
που πρέπει πάραυτα να πυρποληθούν.
Πλοίο παίρνω…μα πουθενά παράδεισος.

Απάντησα:

Περαστική παράμερα.
Παρκάρω προθέσεις περιμένοντας._

* ...είναι ένα παραμύθι που ξεκίνησε να γράφεται πριν κάποια χρόνια...και δεν τελείωσε ποτέ...εδώ ένα απόσπασμα..

Υ.Γ. Λατρεύω τις τρεις τελείες που πάντα υποδηλώνουν κάτι χωρίς να το φωνάζουν...

Υ.Γ. 2: Λατρεύω τα υστερόγραφα περίπου για τους ίδιους λόγους ή μάλλον, γιατί εκεί λέγονται τα πιο σημαντικά...

Υ.Γ. 3: Απεχθάνομαι τις αναπάντητες επιστολές...