Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

☼♀♂►◄♥



Φαύλους κύκλους κάνει το μυαλό μου
σαν αμμοθύελλα στροβιλίζεται μέχρι τον ουρανό
κι είναι απ΄ τις αμμοθύελλες εκείνες που τους ανήκεις
μες στο μάτι του κυκλώνα χωράς.

Αλλού πουθενά.

Βαρέθηκα ξέρεις τα εύκολα
δε με συγκινεί η απάτη πια
δε μου λέει κάτι το ψέμα, ούτε η αρετή,
ούτε η κακία.
Απολιθώθηκα.
Ναι, απολιθώθηκα
μέσα στις καρδιές των αγαπημένων

Αλλού πουθενά.

Καιροφυλακτώ μόνο, κρυμμένη
πίσω από φυλλωσιές ανυπαρξίας
για να αρπάξω το καινούργιο
όχι άκριτα.

Έτσι μόνο.

Κι αν κάποτε έρθει ο καιρός
να καταλάβεις πως τα χρόνια
έχουν αξία, μαζί και οι στιγμές
είναι τότε που θα σου χαρίσω
όλα τα τραγούδια μου.

Τότε μόνο.

Φαύλους κύκλους κάνει η καρδιά μου
γύρω από το οικείο, όχι το ίδιο, το οικείο μη μπερδεύεσαι
κι είναι από τα μπερδέματα εκείνα που αποπροσανατολίζουν
και σε οδηγούν ευθεία στο θάνατο.

Αλλού πουθενά.

Βαρέθηκα ξέρεις τον εαυτό μου
δε με συγκινούν τα ίδια πια.
δε μου λέει κάτι το καλό, ούτε το θελκτικό,
ούτε η σαγήνη.
Αποτεφρώθηκα.
Ναι, αποτεφρώθηκα
Μέσα στην ίδια τη φωτιά μου.

Αλλού πουθενά.

Μεγαλώνω βλέπεις…

4 σχόλια:

fvasileiou είπε...

μεγαλώνουμε
οι αυταπάτες τελείωσαν
δεν έχει νόημα να υποκρινόμαστε πια
μεγαλώνουμε
όχι φτιασίδια
μεγαλώνουμε
η μελαγχολία εφηβικό τερτίπι
η απόγνωση πραγματικότητα

μεγαλώνουμε

nomansland είπε...

....

...ή μόλις άρχισαν...

...οι αυταπάτες εννοώ...

καλησπέρες...

witchofdaffodils είπε...

πικρό, μαύρο, αληθινό, εν τέλει γλυκό..

ΥΓ αλίμονο αν τελείωναν οι αυταπάτες.

nomansland είπε...

....witch...πόσο χαίρομαι που περνάς και λέμε καλησπέρες...