Κυριακή 29 Ιουλίου 2007

Περίληψη

Γιατί λοιπόν έφτιαξα blog; Αναρωτιέμαι κι εγώ η ίδια. Να πω την αλήθεια δεν το είχα σκοπό αλλά καθώς άρχιζα μια μέρα να ψάχνω συνταγές για παγωτό γιαούρτι που μου αρέσει πολύ (το καλύτερό μου είναι αυτό της Δωδώνης αλλά έχει πολύ ζάχαρη και λιπαρά), είπα να βρω καμιά συνταγούλα να τη βελτιώσω να της βάλω υποκατάστατο ζάχαρης και να την απολαμβάνω βλέποντας τις ταινίες που μάζεψα τόσο καιρό σε ντιβιντιά το χειμώνα…Πέφτω λοιπόν στο blog της hungry for life κι από ‘κει ξεκίνησε η «κατρακύλα»…το ένα έφερε το άλλο και δεκαπέντε μέρες τώρα δεν κάνω άλλο από το να διαβάζω blogs. Θα μου πεις,* κοπέλα μου από πού κατέβηκες και δεν είχες ιδέα για τη μπλογκόσφαιρα; Είχα, είχα…η πρώτη μου επαφή ήρθε όταν περιμένοντας υπομονετικά πριν 2,5 περίπου χρόνια σε μια μανικιουρίστ. Διάβαζα ένα περιοδικό και κάπου έλεγε για τα blogs και πως άνθρωποι μοιράζονταν σκέψεις, ιδέες, εμπειρίες μέσα από αυτά και πόσο ενδιαφέρον ήταν…εντυπωσιάστηκα! Βέβαια τότε επειδή -νόμιζα πως- διερχόμουν περίοδο τρομερού και φοβερού έρωτα δεν το έψαξα ιδιαιτέρως, ασχολιόμουν με τα νύχια μου βλέπετε…αργότερα όταν ο εν λόγω κι εγώ χωρίσαμε, εκείνος έφτιαξε blog και μου έστειλε το link. Ε! δε μπήκα ποτέ! Μετά ήρθε το ζήτημα της Αμαλίας…βούηξαν τα κανάλια! Τελικά η απλή και καλοκαιρινή διάθεση ενός παγωτού γιαουρτιού ήταν και η τελική αφορμή. Στις αρχές μόνο έμπαινα και διάβαζα και μάλιστα, έκανα σχόλια σε ότι μου άρεσε, αλλά βλέπεις αυτό το anonymous said…καθόλου δε μου άρεσε…έχω μια (από τις πολλές) κόμπλα να υπογράφω ότι γράφω, ακόμη και ασήμαντα μικρά σημειώματα στο σπίτι της μαμάς μου ή σε σπίτια φίλων….φοβάμαι ίσως ότι θα πεθάνω και δε θα ξέρουν ποιος το έγραψε; Τι να πω; Έτσι λοιπόν άρχισα να αφήνω το mail μου κάτω από κάθε σχόλιο. Ούτε αυτό όμως μου άρεσε…λέω είναι παρεξηγήσιμο…αυτά που ήθελα όμως να σχολιάζω πλήθαιναν κι έτσι αποφάσισα να ανεβάσω κάποια πράγματα που είχα δημοσιεύσει παλιότερα σε ένα site φίλων…κι έτσι τελικά δημιουργήθηκε το nomansland…από το τίποτα…όπως τα περισσότερα πράγματα δημιουργούνται στη ζωή μου, από το τίποτα και χωρίς πολύ σκέψη…αλλά για τίποτα δεν είμαι δυσαρεστημένη…το μόνο που μπορεί τελικά να συμβεί, είναι να το παρατήσω κι αυτό στη μέση…όπως τόσα άλλα στη ζωή μου… Αργότερα σερφάροντας ανακάλυψα το blog της κουρούνας, όπου διάβασα άλλη μια καλή δικαιολογία γιατί ένας άνθρωπος μπορεί να φτιάξει ένα blog…για να μην τα δίνει στους ψυχιάτρους…πολύ θα συμφωνήσω και με αυτό λοιπόν…Μερικά σχολιάκια για το εν λόγω δημιούργημα λοιπόν. Δεν ξέρω ποιος είναι ο σκοπός του παρόντος blog, μάλλον δεν υπάρχει και δε θέλω προς το παρόν και να έχει κάποιο. Δεν ξέρω τι, πότε και πόσο συχνά θα γράφω σε αυτό. Ξέρω ότι μου αρέσει να σχολιάζετε σε αυτό J *** Techno-freak και techno-addict δεν είμαι. Μπορώ ωραιότατα να ζω χωρίς υπολογιστή. Το να γράφω σε πληκτρολόγιο δεν είναι κάτι που προτιμώ, γι αυτό και δε γράφω συχνά με αυτό τον τρόπο…δεν ξέρω πώς να ανεβάζω φωτογραφίες ή βιντεάκια, ούτε να προσθέτω τα links ή τα blog που προτιμώ και διαβάζω. Θα μου πάρει καιρό, ίσως μήνες…όποιος έχει διάθεση να μου μάθει μερικά πράγματα είναι ευπρόσδεκτος…Οι μόνοι που δεν είναι, είναι αυτοί που θεωρούν τη μαυρίλα πράγμα κακό και μιαρό…που μόλις διαβάσουν κάτι που δεν είναι τιριτιμπίμ τιριτιμπόμ** βρε παιδάκι μου, αρχίζουν τις γκρίνιες. Δηλώνω ευθαρσώς και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου ότι: Μου αρέσει η μαυρίλα και συχνά: ακούω τέτοια μουσική, βλέπω σκοτεινές ταινίες, γράφω έτσι και δεν μου αρέσουν σχόλια του στυλ: «καλέ γιατί τόση μαυρίλα;» «λίγο να γελάσουμε βρε παιδιά…» κλπ, κλπ…σε αυτούς απαντώ άπαξ δια παντός: ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ! Αυτά.

Σας φιλώ

Υ.Γ. 1) πρώτη φορά δηλώνω δημοσίως πόσο πολύ μου αρέσουν τα υστερόγραφα,

πολλές φορές πιο πολύ από το ίδιο το κείμενο

Υ.Γ. 2) το 1 (*) ήταν για να δηλώσω ότι εκεί έπρεπε να μπει άνω τελεία. Μου είχαν

μάθει κάποτε πως μπαίνει αλλά τώρα έχω ξεχάσει

Υ.Γ. 3) τα 2 (**) η φράση τιριτιμπίμ τιριτιμπόμ είναι της φίλης μου της Τζένης την

οποία δεν έπαψα ποτέ να αγαπώ, χαθήκαμε από μαλακία (δικιά μου), όλο λέω

θα την ξαναβρώ και ποτέ δεν το κάνω…πρέπει κάποια στιγμή

Υ.Γ. 4) τα 3 (***)…μπορεί κάποιος να μου πει για τι εδώ βγαίνει J ενώ εγώ είχα

επιλέξει να κάνω χαμογελάκι; (άνω κάτω τελεία και δεξιά παρένθεση)

Υ.Γ. 5) μόλις έμαθα τυχαία να βάζω link..wow με έχω εντυπωσιάσει!

Υ.Γ. 6) τα καλύτερα τα έμαθα από τον enteka so far

5 σχόλια:

Nam3l3ss είπε...

Welcome, λοιπόν Μαράκι, στη δικιά μας πλευρά του κόσμου.

Ελπιζω να μην τα παρατήσεις στη μέση και επίσης ελπίζω κάποια στιγμή να μου εκμυστηρευτείς πως μπορείς να παρατάς κάτι στη μέση χωρίς να σε τρώει μετά για μήνες (γιατί είναι ένα από τα εκατοντάδες-χιλιάδες-εκατομμύρια ερωτήματα στα οποία ψάχνω μάταια μάλλον απαντήσεις)...

Και εγώ αυτό το anonymous said, το αντιπαθώ απίστευτα. Κανείς μας δεν είναι και δεν πρέπει να συμβιβάζεται ποτέ με το να είναι "anonymous".

Welcome, λοιπόν και πάλι.

ΥΓ: Και εγώ γουστάρω απίστευτα τα υστερόγραφα :p

nomansland είπε...

Τόση χαρά που έκανα που κάποιος με σχολίασε επιτέλους...! δεν μπορείς να φανταστείς...!λοιπόν αυτό που με ρωτάς το κάνεις εύκολα...και αβίαστα...συνήθως επειδή βρήκες - ή νομίζεις πως βρήκες - κάτι καλύτερο να κάνεις ή στη δική μου περίπτωση επειδή είσαι αθεράπευτα τεμπέλα...έχω απαντήσεις για
"εκατοντάδες-χιλιάδες-εκατομμύρια ερωτήματα"...ρώτα ότι θες...

Υ.Γ. :ρ

Sisyfina είπε...

Καλό δρόμο λοιπόν κοριτσάκι..και με μέντορα τον "έντεκα" δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα!

nomansland είπε...

lol ευχαριστώ...

Alma_Calma είπε...

Sigur Ros...??Un chien
Andalou...??Burroughs...??Μαυρίλα...???Υστερόγραφα...???
Αν έχεις λίστα με εν δυνάμει γαμπρούς βάλε με... :p
Να γράφεις καλά post(όπως αυτό που μόλις διάβασα) και καλά σχόλια(ΟΧΙ σαν αυτό που μόλις διάβασες...)!!