Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008
Άνθρωποι που δεν πρέπει να ξεχνάμε
Ο Όλιβερ Ζάμιτ, ο πατέρας του νεαρού Αυστραλού που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στη Μύκονο, ήρθε, δίδαξε πολιτισμό στην ανθρωπότητα, δίδαξε ηθική, πήρε το νεκρό σώμα του παιδιού του, μας ευχαρίστησε κι έφυγε. Όσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, θα υπάρχει ελπίδα. Εμεις σας ευχαριστούμε Κε. Ζάμιτ. Η είδηση εδώ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
και υστερα λενε πως ο αυγουστος δεν εχει ειδησεις.
Ο Αύγουστος είναι το άλλοθι των δημοσιογράφων αγαπητέ μου fuzzzzzz...
θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση πέρα από την είδηση που παραθέτεις. Δεν αλλάζεις αυτό το τραγουδάκι που παίζει μπαίνοντας στη σελίδα σου;
ή ακόμα καλύτερα άστη χωρίς τραγουδάκι... είναι πολύ σπαστικό (με το συμπάθιο ε;)
...να σας πω Κύριε xar μου, δίκιο έχετε κι εμένα μου τη σπάει...πρέπει να βγάλω την εντολή να παίζει κατ' ευθείαν. Έχω κι εγώ δυό ερωτήσεις να σας κάνω όμως...α) πότε θα ανεβάσετε καινούργιο ποστ; βαρεθήκαμε να βλέπουμε τους τσίτσιδους κώλους και β) γιατί κρατάτε τρια ιστολόγια αφού δεν ανανεώνετε κανένα; Είστε large τύπος μήπως;
...(με το συμπάθιο ε;)
Ο κύριος από την Αυστραλία έδειξε ότι έχει καρδιά, αλλά εμείς είμαστε τόσοι ηλίθιοι, που αφήσαμε ελέθυερους τους 3 απο τους 4 φύλακες που χτύπησαν το παιδί του... Ντροπή...
σσ: δώρισε και τα οργάνα του παιδιού του σε Έλληνες, δυο φορές ντροπή...
...αχ πόσο δίκιο έχεις...ευχαριστώ για την επίσκεψη...
....
:(
...άστα μαγισσούλα, άστα...
...επιστρέψατε;...
Συζητώντας με φίλους και γνωστούς για τον Ζαμίτ, διαπίστωσα μια συλλογική ντροπή. Ντροπή όχι μόνο γιατί σαν κοινωνία είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για αυτόν τον νεογκρίκ γουέι διασκέδασης, αλλά και απέναντι στο πρόσωπο του πατέρα, γιατί δεν μπορούμε να φανταστούμε στη θέση του τον εαυτό μας να πενθεί με τόση αξιοπρέπεια.
..εγώ δεν μπορώ να φανταστώ πιο γενναιόδωρη συμπεριφορά από αυτήν...
Δημοσίευση σχολίου