Ερωτήματα ή What a heavenly way to die

Μια μουσική ταινία
και το άστρο σου
να δύει πίσω από τους υπότιτλους
καθώς αλλάζω θέση στα πόδια μου
και ξαφνικά συνειδητοποιώ
ότι δε θα μπορούσα να απαντήσω
στο αν θα σου άρεσε
η ταινία.

Ο Elvis Costello ψιθυρίζει
I want you περικλείοντας
έτσι χωρίς να το καταλαβαίνει
τα λόγια
της θείας νοθείας
που ειπώθηκαν αγκαλιά
στον ίδιο καναπέ συνειδητοποιώντας
ότι δεν ξέρω πια
αν θα σου άρεσε
το τραγούδι.

Σερβίρω Coca-Cola
-εσύ έπινες αναψυκτικά
ή μόνο μπύρες;-
Κι ανάβω τσιγάρο
-στα στριφτά σου έβαζες φίλτρο
ή όχι;-

Αν η ζωή είχε auto cue
τι θα διάβαζε ο παρουσιαστής
στους υπότιτλους της δικής μας αγάπης;

Θα πεθάνω
χωρίς να έχω προλάβει
να απαντήσω σ' αυτά
-και σ΄ άλλα ουσιαστικά-
ερωτήματα της καθημερινότητας.

Γιατί χάνονται οι φίλοι
που αγαπιούνται;
Γιατί η σκύλα μου
δεν τρώει κονσέρβα πια;
Πότε θα κάνω καριέρα;
Ως τι;
Έχει λήξει το διαβατήριό μου;
Γιατί σιχαίνομαι πια
τις πίτες της μαμάς μου;
Εκείνο το μπλουζάκι
να το πάρω σε κόκκινο ή σε μαύρο;
Οι γιορτές περνούν αδιάφορα
ή μου φαίνεται;
Το γιαούρτι στο ψυγείο
έχει λήξει ή μπα;

Θα πεθάνω χωρίς να μάθω
αν έχεις χρέη στις πιστωτικές σου
ή πως θα βαφτίσεις τα παιδιά σου,
αν μ΄ αγάπησες ποτέ έστω λιγάκι
ή αν σου αρέσει το μπλε
πιο πολύ από το πορτοκαλί,
αν θα μπορέσω ποτέ να ταξιδέψω στην Κίνα
κι αν ο Ελύτης ήταν δυσκοίλιος.

Θα πεθάνω χωρίς να μάθω…..
…………..
…………..
( What a heavenly way to die…..)